żeby szklanki nie były potłuczone

Żeby szklanki nie były potłuczone 

Masz czas. Jeszcze się obudzisz w tym życiu. Pamiętaj, że może być (za) późno. Zegar może tłuc w mordę wskazówką, zjeść ciebie jak czas, który zjada wszystkie miłości, ludzi i sny. Dlatego nie bój się drobiazgów. Nie bój się wspólnych kaw, radości, chodzenia po świecie, miejsc i pięter. Nie bój się mostów i pragnień, tych, które żywe jeszcze jak kolory tej jesieni i tego miasta. Piękne. Spełniaj wszystkie. 

Wracam do domu. Pod kurtką niosę Ciebie. I jeszcze Ciebie. Nie dotykam żalu, bo wciąż jesteś tu obok. Możesz być, jeśli sobie Ciebie wyobrażę. Wyobraźnia to siła. Zamienia martwe w żywe, zimne w ciepłe. Czujesz? Może mamy lato? A może mgły uderzającej w serce wcale nie ma? 

Wyobraźnia jest jak wehikuł czasu. Możemy w niej podróżować do wspomnień. Do rąk ludzi, którzy odeszli zbyt szybko, zostawili klucze, fotografie, stare wyblakłe kartki świąteczne, listy, smaki. Możemy być ponad ten ból i unosić się gdzieś w wyobraźni, pić kawę. W niebie być. Gościem. Kilka metrów nad ziemią. Przez chwilę.  

#kajakowalewska #mgławspomnień #ludzie #czas #cytaty #poezja #literatura #życie #zmniejszambólalbopowiększampoezją

Kaja Kowalewska / Chaos. Listy i liście 

Plumb, Cut