akt (twórczy)

Wciąż słyszę, jak grają.

Muzyka unosi się i zasłania twarze.

Nikogo nie znam. Obcy staje pośrodku.

Środek jest obcy.

Próbuję zamienić życie na sztukę.

Stwarzam kieliszek, aby można było napić się wódki. Tak będzie lepiej.

Odwaga zamieni człowieka w rycerza.

Stwarzam stół, przy którym mam na imię "Wszystko".

A Wszystko to dotyk i nasze dłonie splecione na przekór.

Gwiazdy patrzą, nie da się ukryć.

Jestem królem. Dopełniam.

Za chwilę królową.

Dziełem sztuki szalonym, bo wciąż wystaję poza ramę obrazu.

Jestem ptakiem, bo wolność to odwaga.

Jestem tym wszystkim,

czego nie wolno ci dotykać.

~ Kaja Kowalewska / Akt