Walentynka

Mija czas, miłość. Walentynka
przychodzi wysypka
serc
i róż.

W mieście strach, paraliż ulic. Pękają
Amory. Bilety do kina, miejsca w szeregu, zarezerwowane
stoliki,
autobusy pełne
bomb.

Bombonierkę poproszę - słyszę szelest słów.
Kolejny książę, żaba, dama, ta sama sztuka, miłość - zimna ryba, suka,
wariatka. Zima
już dawno umyła usta,
wypluła śnieg,
bałwany.

Nie mogę na to patrzeć. Kroi się
serce. Panika próbuje przebić gardło
szpilką, zdradą. Każdy ma inną -
rysę.
Wierność się przeżarła.

Trzeba coś zrobić. Trzeba wyleczyć pustkę. Kupić wino. Polizać kieliszek. Wypić łzy.

- Kaja Kowalewska / Wiersz (anty)walentynkowy