(nie)pokój - rozpraszanie

Ty wiesz, co ja robię ? Przeszkadzam Ci. Bardzo. Czule. Obejmuję twoje wspomnienia i blizny, aby nie uszkodzić tych wszystkich zakamarków pamięci. Aby nie uszkodzić serca. Bo bardzo łatwo się poślizgnąć. Potłuc. Bardzo łatwo. Uderzyć głową w zimną ścianę. Bardzo trudno uwierzyć, że krew jest po coś. A powietrze zimne od lodu. Zabija. Chociaż umierać można po kilka razy. Na niespełnioną miłość, żal, gniew. I z tęsknoty za pocałunkami. 

Ty wiesz, co ja robię ? Mieszkam w czasie. Czasy mi się pomieszały. I ciągle Ci przeszkadzam. Pukam sto razy do tych samych drzwi. Odpowiada mi cisza i przestrzeń. I nagle okazuje się, że drzwi już nie ma. Zostały tylko miejsca wypalone przez czas. Przez nas samych. 

Ty wiesz, co ja robię ? Przeszkadzam Ci każdego dnia. Bo gdy sobie o mnie przypominasz, to nie możesz skupić się na niczym. I staję się twoją niewolą, pretensją i twoim żalem, krzykiem się staję i twoim rozpraszaniem (na różne kierunki) wszechświata. 

#kajakowalewska #prozażycia #prozapoetycka #cytaty #cytatyomiłości #takaja #poezja #kochampisać