taka faza

Nieważne jest tylko to, o czym nie myślisz,
to, do czego nie wracasz.

Na resztę czekasz.

- Dzień dobry. Co Pani myśli na temat RAPU POETYCKIEGO? To by było coś nowego. Do Pani słów. Tekstów. 

Myślę, że kręcą mnie takie dziwadła muzyczne. Klimaty metafizyczne. Taka sztuka. 

Ogarniam próbki/ próby/ wersje testowe. - Podoba mi się. Dni lekkiej psychozy. Czasem. Notowanie snów. Odwracanie znaczeń. Spojrzenia. Właśnie tak, żeby zataczać kręgi. Szukam "Paranoi" i kilku innych piosenek, które napisałam wiele lat temu. Kolejna faza. Kolejne inspiracje. Bo Chaos tak właśnie czyni. CHAOS inspiruje. I piękne jest to, że moja twórczość służy ludziom do tego, by mogli budzić w sobie to, co kochają. MUZĘ. SŁOWO. OBRAZ. Łukasz, Ania, Patryk - śpiewają moje wiersze. Karolina je maluje (podobnie jak Diana). Rafał dziara sobie moje cytaty na rękach. I jeszcze Pawła natchnęło i Adę. Dla Moniki wiersze z Chaosu to MOTTO, dla Jaśminy - chaos to całość. I dziewczyny, które malują kredą w cytaty całe MIĘDZYZDROJE. Zrobimy Galerię. I jeszcze te wszystkie zdjęcia/ listy/ wiersze. Bunkier, Pub, Niebostan. Ciężko zliczyć. 

Budzą mnie rano defilady słów. Mejle. Każdego dnia podpisuję książki. Każdego dnia czuję jak wypełniam kolejne półki/ szafki / biblioteki. Każdego dnia słowa spełniają moje marzenia. Resztę mam gdzieś. A zwłaszcza tych, którzy chcą przywalić w moje łopatki. Odsyłam ich do piaskownicy. Są też tacy, którzy próbują włożyć mi język w dupę, a kiedy mają pomóc, zrobić coś, załatwić - to dupa. Ale bez języka. Taka z butem na czele. Bo dużo tylko gadają: pitu pitu pitu. A potem siara.

Heh. Nevermind.

- To dopiero będzie jazda. Szok. Taka faza. Moment. Ruch. Schiza. Wahadło.

___

I jest jeszcze ktoś, o kim myślę. 

Przez SEN.

___

- Masz plaster?

- A mam.

- Jesteś moim bohaterem narodowym. 

- A ty jesteś szczęściarą.